Η ιστορία του «οριεντάλ» (oriental dance) ή  χορoύ της Ανατολής, όπως έχει καθιερωθεί να λέγετε το συγκεκριμένο είδος , διατρέχει  ολόκληρο τον κόσμο,  και συνδέεται με αρχαία τελετουργικά γονιμότητας, υπηρετώντας τη γυναικεία φύση σε κάθε της πτυχή. Ως χορός της γονιμότητας, μας φέρνει πιο κοντά στη γη. Ιδιαίτερα στο Αιγυπτιακό «οριεντάλ» οι χορεύτριες, συντηρώντας  την παράδοση του τελετουργικού χαρακτήρα του χορού,  ακολουθούν επί το πλείστον τον ρυθμό της μουσικής σύνθεσης  παρά τη μελωδία, συγκεντρώνοντας την ενέργειά τους στο κάτω μέρος τού σώματος.  

Παρ’ όλο που ως χορός της κοιλιάς (belly dance) όπως επίσης είναι ευρέως διαδεδομένο στη Δύση από τη Βικτωριανή εποχή , δείχνει αρκετά ελεύθερος στην εκτέλεσή του, διέπεται από κανόνες και θεωρείται τεχνικά ένας από τους πιο δύσκολους. Οι περισσότερες κινήσεις «οριεντάλ»,  στηρίζονται στην τεχνική της απομόνωσης της κίνησης, διαφόρων μελών του σώματος ˙ Από «staccato» χτυπήματα, και  τρεμουλιαστά Shimmies έως ονειρικούς κυματισμούς.

Στο συγκεκριμένο μάθημα, και μέσα από την χρήση οργάνων όπως πέπλα, κύμβαλα  κ.α.  θα γνωρίσουμε πέραν της τεχνικής, τον τελετουργικό χαρακτήρα της κάθε κίνησης- που απαντάται και στη φύση- ενταγμένο σε χορογραφίες εμπλουτισμένες με ανατολίτικα και δυτικά στοιχεία κινησιολογίας που εξυμνούν τη χαρά της ζωής.